ნისლი იყო და ვერ დავინახე ვინ მიქნევდა ხელს, ალბათ ნაცრისფერი თოლია.ვერ გავიგე რატომ არ მომიახლოვდა, ის ხომ დამეხმარა გული შოკოლადის ფირფიტებათ გადამექცია...
ჩავიკეცე მაყვლის ბუჩქთან და გავდევნე ეს ფიქრები ჩემი თავიდან, არ მინდოდა ნაცრიდფერ თოლიაზე ნაწყენი ვყოფილიყავი. მთელი ეს დრო მაყვლის ბუჩქთან გავატარე, იქნებ მოფრინდესთქო, მაგრამ იმედი გამიცრუა, მან მოელვარე მწვანე ვაშლი გამომიგზავნა და შემომითვალა რომ ის მალე გამოექცევა სამაელს და ისევ მოფრინდება ჩემთან...
თავი დამნაშავეთ ვიგრძენი, მივხვდი რომ სამაელმა იგი შოკოლადის გულის გამო დაატყვევა, ვწუხდი იმის გამო, რომ არ შემეძლო შემესხა ფერადი ფრთები და დამეხსნა სამაელისგან, მის ციხესიმაგრეს "შავი ანგელოზის" ორდენის წევრები იცავდნენ.
ამ ფიქრებში ჩაძირულმა უცებ დავინახე როგორ მოყავდა ჩემსკენ ნაცრისფერი თოლია ოქროსფერ ცხენზე ამხედრებულ ქალღმერთ "ნიკეს".
/გიორგი ოდიშვილი/
0 კომენტარები:
Post a Comment